Vissen vangen

Vrijdagmiddag 24 november zijn we vertrokken, de zee was bijna spiegelglad. Zaterdag had ik een schooldag en rond drie uur in de middag kwamen we aan bij La Gomera, waar we gingen ankeren. Om vier uur werd iedereen verplicht om in het heldere, lichtblauwe, warme water te zwemmen. Vanaf de kluiverboom is bijna iedereen in het water gesprongen. Ik heb heel lang gesnorkeld. De volgende dag gingen we weer weg, de zee was ruiger en ik werd zeeziek. Ik heb bijna niks kunnen doen aan school en werd bang dat als dit zo doorgaat ik een (grote) achterstand zou oplopen. Naarmate we langer op zee waren ging het wel weer beter, en probeerde zoveel mogelijk te eten, schooldingen te lezen en mee te doen met de wachten en spaanse les. Op een van de wachten hadden we een vis aan de haak, Eric, de stuurman, werd helemaal happy, en samen met Jori proberen we de vis binnen te halen, helaas kwam de spanning even van de lijn en ging de vis ervandoor. Een dag later kon ik weer een beetje normaal aan school werken. Langzaam maar zeker mn achterstand inhalend, ging het ook steeds beter. Eergisteren voelde ik me eindelijk niet echt meer zeeziek, maar ik deed nog wel rustig aan. Gisteren hadden we weer een vis aan de haak, deze keer een Dorade, en Eric kreeg een herkansing, we haalden de vis binnen, eenmaal binnen sprong Robin meteen op de vis en stak hem tussen de ogen en in zn hart. Toen de vis doodging werd hij langzaam blauw, eerst was hij geel geweest, en toen grijs. Robin sneed hem open en haalde zn ingewanden eruit. Even later kwam Stephan ons een stukje vis aanbieden, echt heerlijk. Ook keken we een documentaire over de oceanen en de vulkanen. Tijdens onze wacht, van 12 tot 16 en van 24 tot 4, ging het keihard regenen, net als in Nederland =(. Wel hebben we toen een lekker broodje gegeten. Ik schrijf deze SAILMAIL eindelijk zeeziekvrij!!
Fijne Sinterklaasdagen, ik zou wel graag bij jullie willen zijn tijdens Sinterklaas en Kerst.